Vroege traumatisering in gehechtheidsrelaties heeft een enorme impact op de psychologische en biologische ontwikkeling. Deze vroege traumatisering geeft bij volwassenen niet alleen PTSS-klachten. Kenmerkend is ook de verstoringen in de affectregulatie, hechting en identiteitsontwikkeling. Dit geldt voor veel vroeg getraumatiseerde cliënten, maar wordt het meest zichtbaar bij volwassen cliënten met Complexe PTSS, Complexe Dissociatieve Stoornissen en een (co-morbide) Borderline Persoonlijkheidsstoornis (BPS).
Door de moeite met hechting en vertrouwen die deze cliënten veelal hebben, wordt de therapeutische relatie vaak gekenmerkt diverse complexe en hevige overdrachtsmanifestaties met abrupte wisselingen of combinaties van hechtingsgedrag. Als gevolg daarvan kan de therapeutische werkrelatie in toenemende mate verstoord raken.
In de traumabehandeling bij vroeg getraumatiseerde volwassenen met problemen in de hechting is het de uitdaging hoe stagnaties en impasses te doorbereken en om te buigen en een veilig kader voor de therapeutische samenwerking. Vraag is; hoe gaan we om met de verschillende manifestaties waar een onveilige hechting aan ten grondslag ligt, wat zijn passende behandelinterventies en wat is de laatste state of the art vanuit onderzoek?
Klik hier voor alle details en aanmelden.